A Thighearna Dia uile-chumhachdaich, tha sinn a’ toirt taing dhut le ar n-uile chridheachan, airson ar n-anman a bhiadhadh le bodhaig agus fuil do Mhic as ro-ghràdhaiche. Tha sinn a’ guidhe ort ar n-inntinnean a shoillseachadh gu a leithid de dh’ìre le do Spiorad Naomh, is gum fàs sinn gach là ann an creideamh annadsa, ann an cinnt dòchais na do gheallaidhean, agus eud gràidh dhutsa agus ar choimhearsnach, gu glòir agus moladh d’ ainm naomh.
Miles Coverdale (14588-1568)
O, a Spioraid Naoimh, a tha le d’ anail naomh a’ glanadh cridheachan agus inntinnean dhaoine, gan cofhurtachadh an uair a tha iad fo bhròn, gan treòrachadh an uair a tha iad a-mach as an t-slighe, gan lasadh an uair a tha iad fuar, gam fighe ri chèile an uair a tha iad a-mach air a chèile,
agus gan dèanamh saoibhreach le mòran ghibhtean;
tro a chuid obrach a tha na h-uile nithean beò:
Tha sinn a’ guidhe ort a bhith a’ cumail suas, agus a cuir riutha gach là,
na gibhtean a thug thu dhuinn;
Airson – le do sholas mu ar coinneamh agus annainn – gun deidheadh sinn tron t-saoghal seo gun tuiteam agus gun a dhol air seachran;
thusa a tha beò agus a’ riaghladh leis an Athair agus a’ Mhac gu sìorraidh.
Desiderius Erasmus, 1467-1536
Sèid orm, Anail Dhè;
Lìon mi le beatha ùr,
Airson gun gràdhaich mi na ghràdhaicheas tusa,
Is gun dèan mi na nì thu fhèin.
Sèid orm, Anail Dhè,
Gus am bi mi leats’ gu lèir,
Gus an las am pàirt talmhaidh seo dhìom
Le do theine dhiadhaidh fhèin.
Sèid orm, Anail Dhè,
’S mar sin cha bhàsaich mi am bith,
Ach bi a bheatha coileanta agam còmhla riut
A bhuineas dha do shìorraidheachd fhèin.
Edwin Hatch (1835-89)
A Dhè, a tha air teagasg dhuinn gur h-e gràdh coileanadh na lagha; cuidich sinn tro do Spiorad a bhith ga do ghràdhachadh fhèin ann an leithid de dhòigh is gum biodh sinn an còmhnaidh a’ sireadh do rùn naomh; agus gus a bhith a’ gràdhachaidh ar choimhearsnach gu leithid de dh’ìre is gun dèanamaid, annas na h-uile nithean, ri feadhainn eile mar a dh’ ìarramaid a dhèanadh iadsan dhuinne; air sgath an Aoin sin a ghràdhaich sinn agus a thabhainn e fhèin air ar son, do mhac Ìosa Crìosd ar Tighearna.
William Walsham How (1823-97)
Thig a Spioraid chruthachail,
Tadhail air na h-inntinnean acasan as leatsa,
Lìon leis a ghràs as àirde
Na cridheachan acasan a chruthaich thu.
’S e Cofhurtair agus Neach-glèidhidh a chanar riut,
Is tusa an gibht as fheàrr a th’aig Dia,
Cumhachd na beatha, an teine, an tròcair,
Agus ola-ungaidh an anaim.
Is tu an gibht seachd-fhìllte,
A chorrag dheas aig an Athair
Coileanadh geallaidh an Athair,
An teangaidh a tha a’ searmonachadh.
Las solas anns na mothachaidhean,
Lìon an cridhe le gràdh,
Neartaich ar bodhaigean laga
le cumhachd an fhoighidinn.
Dèan dìon bhon nàmhaid,
Thoir sìth leinn fhèin dhuinn,
Treòraich sinn gu glic,
Dèan dìon oirnn bhon a h-uile olc.
Tha a h-uile tuigse a’ tighinn bhuatsa.
Builich airson gum bi eòlas againn air an Athair, ’s am Mac,
Agus thusa cuideachd a Spioraid,
Airson gum bi sinn a’ creidsinn gu sìorraidh.
Glòir gun robh chun an Athair agus chun a Mhac,
A dh’èirich bho na mairbh,
Agus thugadsa, a Chofhurtair agus a Neach-Dìon,
Anns an t-sìorraidheachd, gu sìorraidh.
Amen.
Bidh na h-ùrnaighean a nì mi an uairsin milis dha-rìribh
Ma bheireas tusa an Spiorad dhomh troimhe a tha mi ag ùrnaigh:
’S e crèadh neo-thorrach a tha nam chridhe neo-chuidichte
Nach eil an comas dheth fhèin nì sam bith a bhiadhadh.
Michelangelo (1475-1564)
O, A Spioraid Naoimh a tha a’ buileachadh gràis far an àill leat, thig a-steach annamsa agus èignich mi thugad fhèin; atharraich an nàdair a rinn thu fhèin le do ghibhtean mhilis, airson gum bi m’ anam air a choileanadh led aoibhneas thoilichte, a’ fuathachadh agus a’ cath air falbh uile nithean an t-saoghail seo.
Dh’fhaodadh gun gabhadh i tiodhlacan spioradail bhuatsa, am Fear-buileachaidh, agus a’ dol tro aoibhneas làn seinn a-steach do sholas nach deachaidh fhoillseachadh dh’fhaodadh gum bi i uile-gu-lèir air a leaghadh ann an gràdh naomh.
Loisg ann am meadhan m’ anaim ’s mo chridhe le do theine a loisgeas air d’ althair-sa gun sguir.
Richard Rolle (1290-1349)
O a Mhòralachd nèamhaidh,
a Chofhurtair,
A Spioraid na Fìrinn,
a tha an làthair anns a h-uile àite,
agus a’ lìonadh na h-uile nithean,
ionmhas nan gibhtean mhatha
agus fear-buileachaidh na beatha,
thig agus fuirich annainne
agus glan bhon a h-uile neo-ghlainne,
is saor ar n-anman,
O Aoin mhaith.
Amen
Symeon an Diadhair Ùr (949-1022)
A Thighearna Ìosa, mar a thàinig Spiorad Dhè sìos agus a laigh e ortsa, gun robh an aon Spiorad a’ laighe oirnne,
A’ buileachadh na tiodhlacan seachd-fhillte aige.
An thoiseachd, ceadaich tiodhlac an tuigse dhuinn,
troimhe a shoillsicheas do reachdan ar n-inntinnean.
Anns an dara àite, ceadaich comhairle dhuinn, troimhe a dh’fhaodas sinn leantainn na do chas-cheumannan air slighe na fìreantachd.
Anns an treas àite, ceadaich misneachd dhuinn,
troimhe a chathas sinn bhuainn ionnsaighean an nàmhaid.
Anns a cheathramh àite, ceadaich eòlas dhinn,
troimhe a ni sinn breithneachadh eadar maith agus olc.
Anns a chòigeamh àite, ceadaich dhiadhachd dhuinn,
troimhe a gheibh sinn cridheachan a tha truacanta.
Anns an t-siathamh àite, ceadaich eagal dhuinn,
troimhe a leumas sinn air ais bhon olc agus a bhios sinn umhail ris a mhaith.
Anns an t-seachdamh àite, ceadaich ghliocas dhuinn, airson gum blais sinn gu coileanta milseachd beatha-bhuileachaidh do ghràidh.
Bonaventure (1217-1274)
Dèan sinne, A Mhaighstir bheannaichte, làidir ann an cridhe, làn de ghaisgeachd, gun eagal ann an cunnart, a’ coimhead air cràdh is cunnart mar suarach an uair a tha a’ laighe ann an slighe an dleastanais. Gun robh sinn air ar neartachadh le gach uile chumhachd tro do Spiorad nar cridheachan.
F. B. Meyer (1847-1929)