A Thighearn a Ìosa Crìosd,
a rìgh Shìorraidh, Dia is duine,
air a cheusadh airson a’ chinne-daonna,
seall orm le tròcair agus cluinn m’ ùrnaigh,
oir tha mi ag earbsa annadsa.
Dèan tròcair ormsa, làn de mhulad ’s de pheacadh,
oir chan eil crìch a’ tighinn air doimhneachd do thruais.
Amen.
Ambrose (c. 339-397)
Feumaidh sinn do mhaitheas a mholadh, a chionn nach do dh’fhàg thu nì neo-dhèainte ann a bhith gar teàrnadh thugad fhèin. Ach tha sinn a’ faighneachd airson aon nì bhuatsa, ar Dia,
nach sguir thu air d’ obair adhartachaidh a dhèanamh annainn. Leig leinn aomadh riutsa, ge b’ e dè a bhios sin a’ ciallachadh,
agus a bhith torach ann an obraichean mhatha,
air sgàth Ìosa Crìosd ar Tighearna. Amen.
Ludwig von Beethoven (1770-1827).
A Thighearna, tha mi air cluinntinn gur h-e Dia tròcaireach a th’ annad, agus gu bheil thu air òrdachadh gum biodh do Mhac
Ìosa Crìosd na Shlànaighear dhen t-saoghal;
agus a bharrachd, gu bheil thu deònach esan a bhuileachadh air peacach truagh mar a tha mise ann, (agus is e fìor pheacach a tha annam;)
A Thighearna, gabh, mar sin, an cothrom seo agus meudaich do ghràs ann a bhith a’ sàbhladh m’ anainm, tro do Mhac Ìosa Crìosd. Amen.
Iain Bunian (1628-88)
A Thighearna Ìosa Crìosd,
Rìgh nan rìghrean;
Tha cumhachd agadsa thairis air beatha is bàs,
Is aithne dhutsa fiù’s rudan a tha dìamhair agus air am falach;
Agus chan eil ar smuaintean no ar faireachdainnean air an cleith bhuatsa.
Glan mi bho dhùbailteachd,
Tha mi air olc a dhèanamh mu do choinneamh.
A-nis tha mo bheatha a’ dol sìos bho là gu là
Agus tha mo pheacaidhean a’ fàs.
A Thighearna, Dia anman agus bhodhaigean,
Is aithne dhutsa laigse anabarrach m’ anaim is m’ fheòla.
Ceadaich neart dhomh na mo laigse, A Thighearna,
Agus cùm suas mi na mo bhròn.
Thoir dhomh anam thaingeil
airson nach sguir mi a bhith a’ cuimhneachadh do bhuannachdan,
a Thighearna as soirbhriche.
Na cùm cuimhne air mo mhòran pheacaidhean,
ach maith dhomh na h-uile nithean a rinn mi ceàrr.
Ephraem Shiria (c. 306-373)
A Dhè uile-chumhachdaich agus shìorraidh, Athair thròcairich, atha air do Mhic ghràdhaich a thoirt dhan a chinne-daonna mar eisimpleir de dh’irioslachd, ùmhlachd, agus de dh’ fhoighidinn, airson a dhol romhainn ann an slighe na beatha a’ giùlain a chroinn-ceusaidh; ceadaich dhuinne gu gràsmhor gum bi sinne, air ar lasadh le a ghràdh neo-theirigneach-san, an comas cuing mhilis an t-Soisgeil a thogail suas cuide ri maslachadh a chroinn, ga leantainn mar fhìor dheisciobail, airson, aon là, gun èirich sinn gu gràsmhor còmhla ris agus airson gun cluinn sinn gu h-aoibhneil an t-seanachas dheireannach: “Thigibh, sluagh bheannaichte M’ Athair agus sealbhaicibh an rìoghachd a chaidh ullachadh dhuibh bhon thoiseachd,” far a bheil thusa a’ riaghladh leis a Mhac agus leis an Spiorad Naomh, agus far a bheil sinne an dòchas riaghladh còmhla riut, saoghal gun chrìch. Amen.
Naomh Francis (1181-1226)
A Thighearna, foillsich do thròcair dhomh,
agus dèan aoibhneach mo chridhe.
Tha mi coltach ris an duine air an t-slighe gu Iericho
a chaidh a’ ghlacadh ann làmhan ghadaichean,
air a leòn, ’s air fhàgail mar gun robh e marbh.
O, a Shamaritanaich mhaith, thig agus cuidich mi.
Tha mi mar a chaora a chaidh air seachran.
O a Bhuachaille Mhaith, thuig gam shireadh
agus thoir dhachaigh mi a-rèir do rùin.
Leig leam gun gabh mi còmhnaidh na do thaigh
uile làithean mo bheatha,
agus gum mol mi thu gu bràth sìorraidh leothasan a tha an sin – Amen.
Jerome (342 – 420).
A Thighearna Ìosa Crìosd tha do ghràdh-sa
a’ còmhdachadh lìonmhorachd mo pheacaidhean.
Mar sin an uair a tha mi uile-gu-lèir mothachail mu mo pheacadh,
an uair mu choinneamh ceartas nèimhe nach eil ach corraich
air fhuaimneachadh air mo shon,
an uairsin is tusa an aon neach thuige as urrainn dhomh teiche.
Ma dh’fheuchas mi ri mi fhèin a chòmhdachadh
an aghaidh ciont a pheacaidh agus corraich nèimhe,
bidh mi air m’ fhògradh gu cion-cèille agus cion-dòchais.
Ach ma dh’ earbas mi annadsa
airson mo pheacaidhean a chòmhdachadh,
lorgaidh mi sìth is aoibh neas.
Dh’ fhulaig agus bhàsaich thusa air a chrann
airson fasgadh a thoirt dhuinne bho ar ciont,
agus thug thu ort fhèin a chorraich air an robh sinne airidh.
Leig leamsa fois a ghabhail fodhat-sa,
agus gun robh thusa gam chruth-atharrachadh
a-steach na do choslas fhèin.
Søren Kierkegaard (1813-1855)
O Thusa a tha a’ faicinn na h-uile nithean, tha sinn air peacachadh nad aghaidh ann an smuain, facal agus gnìomh;
dubh às ar n-easantasan, bi tròcaireach ruinne a tha nar peacaich, agus ceadaich gum biodh ar n-ainmean air an lorg sgrìobhte ann an Leabhar na Beatha,
air sgàth Chrìosd Ìosa ar Slànaighear.
Nerses Colajes (4mh linn).