Diciadain
Oir chunnaic mo shùilean do shlàinte… solas taisbeanaidh dha na Cinnich, agus airson glòir dha do shluagh Israel.
Lùcas 2:30, 32
Tha eòlas ga thoirt dhuinn an-diugh air an t-seann duine diadhaidh air an robh an t-ainm Simeon. Bha e a’ feitheamh gu dùrachdach airson a’ Mhesiah, agus bha Dia air innse dha nach bàsaicheadh e mus biodh e air fhaicinn. Air a ghluasad leis an Spiorad Naomh, chaidh e a-steach do chùirtean an teampaill aig an dearbh àm a nochd Iòsaph ’s Muire an sin leis a’ mhac aca a bha ochd làithean a dh’aois. Bha seo na eisimpleir sgoinneil de cho-thìmeachadh.
A-nis bha am breithneachadh spioradail aig Simeon a thug dha an comas Ìosa aithneachadh. Thog e suas na ghàirdeanan e, cha b’ ann tro ghluasad gun smaoineachadh airson a ghlacadh gu teann thuige fhèin, ach mar ghnìomh shamhlachail an aithneachaidh, a dh’eadar-mhìnich e san òran aige. “A Thighearna, a-nis tha thu a’ leigeil led sheirbheiseach siubhal ann an sìth, a rèir d’ fhacail” (Lùcas 2:29).
An toiseach, chunnaic Simeon Ìosa mar shlàinte Dhè. B’ e a bha a shùilean dha-rìribh air fhaicinn ach leanabh Muire; b’ e a thuirt esan a bha e air fhaicinn ach slàinte Dhè, am Mesiah a bha Dia air a chur a-mach airson ar saoradh bho pheanas is bho phrìosan a’ pheacaidh.
A-rithist, chunnaic Simeon Ìosa mar sholas an t-saoghail, a dhèanadh an dà chuid soillseachadh dha na dùthchannan agus a bheireadh glòir gu Israel. Le mothachadh no gun mhothachadh rinn e ath-aithris air Isaiah 49:6, earrann a gheibheadh àite cudromach na b’ fhaide air adhart ann an diadhaireachd Phòil a thaobh misein.
San treas àite, chunnaic Simeon Ìosa mar adhbhar sgaraidh, creag air an tuiteadh cuid agus air an togadh daoine eile. Dh’adhbhraicheadh e do chuid gun èireadh iad ’s do dh’fheadhainn eile gun tuiteadh iad. Nuair a coinnicheas sinn ri Ìosa chan eil e an comas a bhith neo-phàirteil.
Tha sgeul Shimeoin na leasan mu aithneachadh spioradail. Gun robh Dia a’ toirt a’ chomais dhuinne faicinn fo mar a tha rudan a’ coimhead air an uachdar chun na fìrinn mu Ìosa Crìosd.
Barrachd leughaidh: Lùcas 2:25-35