Thoir dhuinn, A Thighearna,
cridhe seasmhach, nach draghadh càil neo-airidh sam bith sìos; cridhe air nach toireadh buaidh,
nach adhbhraich trioblaid sam bith gun teirg e;
thoir dhuinn cridhe dìreach,
nach bhuairear gu aon taobh le rùn neo-airidh sam bith.
Builich oirnn cuideachd, a Thighearna,
tuigse airson eòlas a chuir ort fhèin,
dìcheall airson do shireadh,
gliocas airson do lorg agus
dìlseachd a bhios an comas air greimeachadh ort mu dheireadh;
tro Ìosa Crìosd ar Tighearna.
Thomas Aquinas (1225-1274)
Gum b’ e an Dia shìorraidh cuibhreann m’ anaim;
Gum b’ e nèamh mo dhìleab ’s mo dhòchas;
Gum b’ e Crìosd mo cheann,
agus gealladh mo shàbhailteachd;
Gum b’ e creideamh mo ghliocas,
Agus gràdh m’ fhìor chridhe is rùin,
agus ùmhlachd fhoighidneach leantalach
mo bheatha;
agus an uairsin
seachnaidh mi ghliocas an t-saoghail,
a chionn gun seachain mi
na nithean beaga a tha e a’ sireadh,
agus a h-uile nì a tha e a coimhead coltach a gheibh e troimhe.
Riodsard Bacstair (1615-91)
Tha mi a’ guidhe ort, A Ìosa mhaith,
mar a tha thu air ceadachadh gu gràsmhor dhomh an seo air an talamh
a bhith a’ gabhail com-pàirt ann am faclan do ghliocais agus d’ eòlais,
gun robh thu cuideachd, mar sin, a dèanamh cinnteach
gum faodainn aig àm air choireiginn tighinn thugad fhèin,
fuaran gach uile ghliocais,
agus gun nochdainn an còmhnaidh mu choinneamh d’ aghaidh-sa;
a tha beò agus a’ riaghladh, saoghal gun chrìch.
Bede (c. 637-735)
A Dhè ar n-Athair, cuidich leinn ann a bhith a’ tighinn gu earbsa nas doimhne anns a bheatha shìorraidh.
Gun robh sinn a’ faireachdainn gum bidh an gràdh seo a th’ann an-dràsta an còmhnaidh ann; is e a th’anns an èideadh feòla seo ach do thiodhlac-sa dha do leanabh, agus an uair a tha e a’ caitheamh, èididh tusa e a-rithist; is e obair na beatha seo an obair a thug thusa dhuinn airson a dhèanamh, agus an uair a thèid a chrìochnachadh, bheir thu barrachd dhuinn; tha an gràdh seo a tha a’ toirt aoibhneas dha ar beathanan a’ sruthadh bhuatsa, oir is gràdh thusa, agus gràdhaichidh sinne gu bràth.
Cuidich leinn ann a bhith a’ faireachdainn ciamar, là thar là, a tha sinn a’ faicinn sealladh sgàile dhoilleir dhen là shìorraidh a bhriseas oirnn aig an deireadh.
Gun robh soisgeul do Mhic, agus sanas do Spioraid, ag aonadh airson ar creideas anns a bheatha a tha ri thighinn a dhèanamh làidir is soilleir; an uairsin bidh sinn toilichte nuair a ghairmeas tu oirnn agus nuair a thèid sinn a-steach dha do ghlòir ann an Ìosa Crìosd – Amen.
Raibeart Colaidhear (1823-1912).
O Athair, builich coileantas air luchd-tòiseachaidh,
Gliocas air an fheadhainn bheaga,
Agus cuideachadh dhaibhsan
a tha a’ ruith an cùrsa-san.
Builich bròn orrasan a tha mi-fhaiceallach,
Eud spioraid dhaibhsan a tha meagh-bhlàth,
Agus dhaibhsan a tha air crìoch mhaith a ruighinn.
Irenaeus (c. 130 – c. 200)
A Thighearna, thoir taic dhuinn fad là buan na beatha bhuaireasaich seo, gus am fàs na sgàilean nas fhaide,
’s a thig am feasgar, ’s a tha an saoghal trang air a dhèanamh sàmhach, ’s a tha fiabhras na beatha seachad, ’s a tha ar n-obair crìochnaichte.
An uairsin a Thighearna, na do thròcair ceadaich àite-còmhnaidh sàbhailte, agus suaimhneas naomh,
agus sìth aig an deireadh;
tro Ìosa Crìosd ar Tighearna.
Air a chleachdadh le John H Newman H. Duin’ùr (1801-1890)
Stèidhichte air ùrnaigh bhon 16mh linn
A Thighearna Dia,
bhuaithe a tha sinn a’ tighinn,
anns a bheil sinn air ar cuartachadh,
thuige a thilleas sinn:
Thoir sinne nar taistealachd tron bheatha;
Le cumhachd an Athair a’ dìon,
Le gràdh Ìosa air an taobh a-staigh,
agus solas an Spioraid a’ treòrachadh,
gus an tig sinn gu ar deireadh,
ann am beatha agus gràdh neo-chrìochnach.
Peter Nott (1933 – 2018)
Dè a thachras dhuinn as dèidh seo chan aithne dhuinn;
ach gu Dia, a tha a’ gabhail cùram airson na h-uile dhaoine,
a thaisbeanas aon là diamhaireachdan na h-uile chridheachan, tha sinn gar choisrigeadh fhèin gu coileanta;
cuide ri na h-uile a tha faisg oirnn is prìseil dhuinn.
Agus tha sinn a’ guidhe air an aon Dia as ro-thròcairiche agus uile-chumhachdach sin, gum bi sinn a’ giùlain cronachadh Chrìosd gu a leithid de dh’ìre le misneachd neo-bhriste, is gum biodh sinn an còmhnaidh a’ cuimhneachadh nach eil againn an seo baile a mhaireas, ach gun sir sinn tè a tha ri thighinn, tro ghràs agus tròcair ar Tighearna Ìosa Crìosd;
thuige, cuide ri an Athair , agus an Spiorad Naomh,
gum biodh a h-uile onair agus riaghladh, saoghal gun chrìch.
Matthew Parker (1504-75)
A Thig sìos, A Chrìosd, agus cuidich leam!
Sìn do làmh a-mach, oir tha mi a’ bàthadh ann am muir a tha nas stoirmeil na bha Sìmon air Muir Ghalile:
Tha fìon na bheatha air a dòrtadh air a ghaineamh.
Tha mo chridhe ann an tìr air an do rinn gorta murt an uair a tha na nithean matha air a dhol a dhìth uile gu lèir, agus is math as aithne dhomh gum feum m’ anam laighe ann an ifrinn nan seasainn air an oidhche seo mu choinneamh cathair Dhè.
“Tha e a’ cadal ’s dòcha, no a marcachd chun an t-sealg, mar Baal, an uair a bha na fàidhean a’ glaodhaich an ainm sin bho mhoch gu dubh air àirdean bhuailte Charmeil.”
Chan ann, chì mi sìth ron oidhche. Na casan umha, an t-èideadh nas gile na teine, na làmhan a chaidh an lotadh, an t-aodann sgìth chinne-daonneil.
Oscar Wilde (1854-1900)
Thoir dhomh slige-creachainn de shàmhchair,
Mo bhata de chreideamh airson coiseachd air,
Mo sgriobtar aoibhneis, biadh sìor-mhaireannach,
Mo bhotal de shlàinte,
Mo ghùn de ghlòir, fìor shlat-tomhas an dòchais;
Agus mar sin ni mi mo thaistealachd.
Walter Raleigh (1552-1618)